Το λέει η ιδία η λέξη …είναι όλα αυτά που θα πρέπει να κάνουμε ή να αποφύγουμε για να μη μας προδώσουν τα ΝΕΦΡΑ μας!

Οι Νεφροί είναι δυο πολύπλευρα και πολύτιμα ζωτικά όργανα. Η φροντίδα και η μέριμνα για την υγεία και τη διατήρηση της λειτουργίας τους, συμβάλλει στη ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ της γενικότερης υγείας του οργανισμού μας!

Επειδή το πρώτο μέτρο της υγείας είναι η ΠΡΟΛΗΨΗ, ενημερώνομαι για τα μέτρα αυτά, που συνθέτουν τη λεγόμενη ΝΕΦΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑ,

Κάθε χρόνο οι ασθενείς που εντάσσονται σε αιμοκάθαρση λόγω τελικού σταδίου Χρόνιας Νεφρικής Ανεπάρκειας (Χ.Ν.Α) αυξάνονται κατά 7%, ενώ 1 στους 10 ΕΛΛΗΝΕΣ πάσχει από Χ.Ν.Α.

Στα ΠΡΩΙΜΑ στάδια η Χ.Ν.Α. δεν γίνεται αντιληπτή διότι ΔΕΝ δίνει συμπτώματα.

Αργότερα εκδηλώνεται αναιμία και συχνουρία κατά την διάρκεια της νύκτας(Νυκτουρία).

Τα Νεφρικά Νοσήματα εκτός από τον κωλικό συνήθως ΔΕΝ έχουν πόνο και είναι Ασυμπτωματικά και επομένως ΥΠΟΥΛΑ! Ένας …επιπλέον λόγος που πρέπει να ακολουθούμε τους κανόνες της ΝΕΦΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ.

Η Νεφροπροστασία συνίσταται στην προσπάθεια ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ ή ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗΣ των μηχανισμών που καταστρέφουν τα Νεφρά και οδηγούν στο ΤΕΛΙΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΝΟΣΟΥ, με αποτέλεσμα να καταλήγει κανείς στην ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ.

Η στρατηγική της ΝΕΦΡΟΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ περιλαμβάνει:

1. ΓΕΝΙΚΑ ΜΕΤΡΑ (Καλό να εφαρμόζονται από όλους)
   • ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ: (γενική αίματος, γενική ούρων, ουρία, κρεατινίνη κάθε 1-2 χρόνια και υπερηχογράφημα νεφρών κάθε 3 χρόνια.
     Ασθενείς με Οικογενειακό Ιστορικό Νεφροπάθειας καλό είναι να ελέγχονται συχνότερα.
   • Ικανοποιητική λήψη ΝΕΡΟΥ( Ενάμιση με Τρία λίτρα το εικοσιτετράωρο)Η ποσότητα για κάθε άτομο ποικίλλει ,ανάλογα με την εποχή του χρόνου, την ηλικία και τη δραστηριότητα του.
   • Μεσογειακή ΔΙΑΤΡΟΦΗ (φρούτα, λαχανικά, όσπρια, ψάρι, μαύρο ψωμί, ελαιόλαδο, λίγα κρεατικά)
   • Όσο το Δυνατό Υγιεινή Διατροφή με αποφυγή Χημικών και Επεξεργασμένων Τροφών και γενικότερα ένα όσο το δυνατό “υγιεινό life style” με επαρκή ύπνο, χωρίς κάπνισμα ή άλλες βλαβερές συνήθειες και με Χαλαρή Διάθεση και ΘΕΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ!!
   • ΦΥΣΙΚΗ άσκηση και ΑΠΩΛΕΙΑ ΒΑΡΟΥΣ σε Παχύσαρκους.
   • Καλή ΡΥΘΜΙΣΗ της Αρτηριακής ΠΙΕΣΗΣ για τους Υπερτασικούς. Ο νεφρός είναι θύμα και θύτης στην Υπέρταση. Η Υπέρταση καταστρέφει τα Νεφρά και όσο πιο πολύ τα καταστρέφει τόσο πιο πολύ αυξάνεται!
   • Καλή ΡΥΘΜΙΣΗ του ΣΑΚΧΑΡΟΥ για τους Διαβητικούς, με γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη μικρότερη από το 6,5.
   • Για όσους έχουν ΚΥΣΤΕΙΣ στα νεφρά να αποφεύγουν τα μακροβούτια και τα επικίνδυνα σπορ.
   • Προτιμώ και επιλέγω ΟΛΙΣΤΙΚΕΣ ΘΕΡΑΠΕΙΕΣ όπως ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ και ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ αποφεύγοντας την υπερκατανάλωση Χημικών φαρμάκων, για να κρατήσω τον Οργανισμό μου στο OPTIMUM της Υγείας και Ευεξίας.
2. ΕΙΔΙΚΑ ΜΕΤΡΑ
   • Αποσκοπούν στη ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ της ΝΕΦΡΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ για όσο το δυνατό μεγαλύτερο διάστημα σε ΔΙΑΓΝΩΣΜΕΝΗ ΝΕΦΡΙΚΗ ΒΛΑΒΗ.
   • ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ η Περιορισμού των μηχανισμών που επιταχύνουν την βλάβη στα Νεφρά από παθήσεις όπως η Υπέρταση, η Υπεργλυκαιμία, η Υπερπρωτεϊναιμία, η Υπερλιπιδαιμία κ.λ.π.
   • Περιλαμβάνουν:
     ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ:
     • 1^ο – 2^ο ΣΤΑΔΙΟ Νεφρικής Νόσου.
       • Γενική αίματος
       • Γενική ούρων
       • Ουρία, Κρεατινίνη ,Κάλιο, Νάτριο ,Ασβέστιο Φώσφορο, Σάκχαρο αίματος, Χοληστερίνη, Τριγλυκερίδια, Ουρικό Οξύ Αλβουμίνες
       • Υπερηχογράφημα νεφρών
       • Οι εξετάσεις αυτές καλό είναι να γίνονται κάθε ΕΞΙ ΜΗΝΕΣ με ταυτόχρονη παρακολούθηση από ΕΙΔΙΚΟ ΝΕΦΡΟΛΟΓΟ
     • 3^ο Σταδιο Νεφρικής Νόσου
       • Γενική Αίματος
       • Γενική ούρων
       • Ουρία, Κρεατινίνη, Κάλιο, Νάτριο, Ασβέστιο, Φώσφορο, Ουρικό Οξύ, Σάκχαρο αίματος, Χοληστερίνη, Τριγλυκερίδια, Αλβουμίνες
       • Παραθορμόνη
       • Β12
       • Φυλλικό Οξύ
       • Υπερηχογράφημα Νεφρών
     • Οι εξετάσεις αυτές καλό να γίνονται κάθε ΤΡΙΜΗΝΟ με ταυτόχρονη παρακολούθηση από ΕΙΔΙΚΟ ΝΕΦΡΟΛΟΓΟ. Ο ιατρός θα μας δώσει συμβουλές φαρμακευτικές, διαιτητικές και επί πλέον ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ.
   • Στα επόμενα στάδια της Νεφρικής Νόσου  (4^ο και 5^ο) δύσκολο να διατηρηθεί Επαρκής Νεφρική Λειτουργία !!
   • Ο ασθενής χρειάζεται συχνότερη παρακολούθηση από ΝΕΦΡΟΛΟΓΟ και προετοιμασία για ΕΝΤΑΞΗ σε ΑΙΜΟΚΑΘΑΡΣΗ με την τοποθέτηση ΑΓΓΕΙΑΚΗΣ ΠΡΟΣΠΕΛΑΣΗΣ από ΕΙΔΙΚΟ ΑΓΓΕΙΟΧΕΙΡΟΥΡΓΟ και εκτίμηση από ΚΑΡΔΙΟΛΟΓΟ.
   • Στο 5^ο Στάδιο της Νόσου ο ασθενής χρειάζεται ΕΞΩΝΕΦΡΙΚΗ ΚΑΘΑΡΣΗ λόγω αδυναμίας-Ανεπάρκειας των Νεφρών να ανταπεξέλθουν στις ανάγκες του οργανισμού.
     • ΡΥΘΜΙΣΗ Αρτηριακής Πίεσης σε επίπεδα 130/80 mmHg, με ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ Άλατος, Μείωση Σωματικού βάρους για τους Παχύσαρκους και Φυσική άσκηση. Αν αυτά τα μέτρα δεν αποδώσουν τότε προστίθενται Αντιυπερτασικά φάρμακα. Η επιλογή, η δόση και το σχήμα επιλέγεται από τον Θεράποντα Ιατρό.
     • ΜΕΙΩΣΗ προσλαμβανόμενων ΠΡΩΤΕΙΝΩΝ.(Κρέατα, πουλερικά κ.λ.π.). Όσο προχωρά η νεφρική βλάβη τόσο περιορίζεται η λήψη Πρωτεϊνούχων Τροφών.
     • Αντιμετώπιση της Υπερλιπιδαιμίας αρχικά με Δίαιτα και μετέπειτα με φάρμακα.
     • Μείωση – ΔΙΑΚΟΠΗ καπνίσματος

Αν έχουμε ΝΕΦΡΙΚΗ ΑΝΕΠΑΡΚΕΙΑ ΤΟΤΕ ΑΠΟΦΕΥΓΟΥΜΕ ΤΕΛΕΙΩΣ:

• Φάρμακα της κατηγορίας “Μη Στεροειδή Αντιφλεγμονώδη” όπως Mesulid ,Voltaren, Brufen κ.λ.π
• Αμινογλυκοσιδες(Αντιβιοτικά ενέσιμα που δίνονται συνήθως σε ουρολοιμώξεις).
• Σκιαγραφικές ουσίες. Αν είναι απαραίτητες ενημερώνουμε τον γιατρό μας οτι έχουμε Νεφρική Ανεπάρκεια.

ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΩ ΠΟΤΕ μόνος μου φάρμακα.

Αν είμαι Διαβητικός θα πρέπει όταν η Κρεατινίνη μου πάει πάνω από 2.5,mg%, με τη βοήθεια ΕΝΔΟΚΡΙΝΟΛΟΓΟΥ-ΔΙΑΒΗΤΟΛΟΓΟΥ να αντικαταστήσω τα χάπια με ΙΝΣΟΥΛΙΝΗ.

Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τη Χρόνια Νεφρική Νόσο ανατρέχοντας στο αντίστοιχο άρθρο.

Υγεία και Πρόληψη
Ενδοκρινολογικό, Νεφρολογικό, Ομοιοπαθητική, Βελονισμός, Craniosacral Therapy
2107770488
drgeorgiasandberg@gmail.com
ygeia-prolipsi.gr
Γρ. Λαμπράκη 2 & Λ. Μαραθώνος, Πλατεία Δροσιάς
Χαλκηδόνος 8-12, Αμπελόκηποι

Το άρθρο Νεφροπροστασία εμφανίστηκε πρώτα στο North Doctors.

Η Ιογενής επιπεφυκίτιδα αποτελεί μία φλεγμονή στον επιπεφυκότα η οποία συνήθως προκαλείται από αδενοϊούς.

Πρόκειται για μία πολύ μεταδοτική λοίμωξη η οποία μεταδίδεται εξαιρετικά εύκολα μέσω της άμεσης σωματικής επαφής, ενώ έχει την ικανότητα να διατηρείται ζωντανή για μέρες πάνω σε αντικείμενα και επιφάνειες, με αποτέλεσμα να προκαλεί μόλυνση.

Καθώς λοιπόν ο ιός είναι πολύ μεταδοτικός, είναι αναγκαίο το άτομο που πάσχει, να περιορίζει τις επαφές του με πρόσωπα που βρίσκονται στο κοντινό του περιβάλλον, με σκοπό να τα προστατέψει.

Προσβάλλει άτομα όλων των ηλικιών ενώ η βαρύτητα της μόλυνσης διαφέρει από ασθενή σε ασθενή.

Συχνά η ιογενής επιπεφυκίτιδα ενδέχεται να συνυπάρχει ή και να ακολουθεί μίας ιογενούς λοίμωξης του αναπνευστικού.

Στις περισσότερες των περιπτώσεων προσβάλλεται αρχικά το ένα μάτι και στην συνέχεια η μόλυνση επεκτείνεται και στο άλλο, στο οποίο συνήθως είναι πιο ήπια και με μικρότερη διάρκεια.

Ανάλογα με τον χρόνο που διαρκεί η νόσος, διακρίνεται σε:

•     Οξεία επιπεφυκίτιδα, η οποία έχει διάρκεια μέχρι και 3 εβδομάδες.
•     Χρόνια επιπεφυκίτιδα, με χρονική διάρκεια που εκτείνεται πέραν των 3 εβδομάδων. 

Αξίζει να επισημάνουμε πως στην περίπτωση της χρόνιας επιπεφυκίτιδας, συνήθως κρύβεται και κάποιο άλλο αίτιο, όπως αλλεργικό, αυτοάνοσο, ή κάποια ειδική λοίμωξη.

Συμπτώματα – Ιογενής επιπεφυκίτιδα

Τα συμπτώματα με τα οποία εμφανίζεται είναι τα εξής:

• Κόκκινα μάτια
• Αυξημένες λεπτόρρευστες εκκρίσεις
• Δακρύρροια
• Κνησμός
• Φωτοευαισθησία
• Θολή όραση
• Δυσφορία
• Πρησμένα βλέφαρα

Συνήθως τα συμπτώματα στην ιογενή επιπεφυκίτιδα διαρκούν τρεις εβδομάδες.

Στις περιπτώσεις που αυτή οφείλεται σε ερπητοϊό, παρατηρείται εμφάνιση εξανθήματος με φυσαλίδες το οποίο συνυπάρχει με πόνο ή κάψιμο.

Διάγνωση 

Στην οξεία επιπεφυκίτιδα η λοίμωξη γίνεται αμέσως αντιληπτή με την απλή παρατήρηση του ασθενούς. 

Η διάγνωση ωστόσο πραγματοποιείται με βιομικροσκόπηση στην σχισμοειδή λυχνία καθώς και με εξέταση της πρόσθιας επιφάνειας του ματιού αλλά και των βλεφάρων. 

Για την χρόνια επιπεφυκίτιδα εφόσον υπάρχει η υποψία ειδικών μικροβίων, πραγματοποιείται λήψη υλικού και διενέργεια ειδικών εργαστηριακών εξετάσεων.

Αντιμετώπιση – Ιογενής επιπεφυκίτιδα

Στις περισσότερες περιπτώσεις η οξεία επιπεφυκίτιδα είναι αυτοπεριοριζόμενη νόσος, υποχωρεί δηλαδή μόνη της χωρίς την χρήση κάποιας ειδικής θεραπείας. 

Όταν όμως παρουσιάζεται ερπητική λοίμωξη, χρειάζεται να γίνει χορήγηση αντιερπητικής αγωγής.

Οι κρύες κομπρέσες και τα τεχνητά δάκρυα ανακουφίζουν από τα συμπτώματα, ενώ, παρότι η κορτιζόνη βοηθά, ενδεχομένως να σχετίζεται και με την παράταση της λοίμωξης.

Επιβάλλεται το συχνό πλύσιμο των χεριών, η αποφυγή του τριψίματος των ματιών, η απόρριψη των φακών επαφής ή των καλλυντικών. Η τήρηση αυστηρών κανόνων υγιεινής με την αντικατάσταση των σεντονιών, μαξιλαροθηκών και πετσετών που έχει χρησιμοποιήσει το άτομο το οποίο πάσχει από τον ιό. 

Στις περιπτώσεις της χρόνιας επιπεφυκίτιδας η θεραπεία που θα ακολουθηθεί έχει άμεση συνάρτηση με τον υπεύθυνο παράγοντα.

Σε κάθε περίπτωση, εφόσον παρουσιάσουμε κάποιο από τα παραπάνω συμπτώματα, καλό είναι να απευθυνθούμε στον οφθαλμίατρο μας ο οποίος θα μας καθοδηγήσει και θα μας συμβουλεύσει αντίστοιχα.

Καραογλάνης Λουκάς
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
210 6422993 – 6974 195950
loukkar7@gmail.com
loukaskaraoglanis.gr
Ηρώων Πολυτεχνείου 13 & Σαρανταπόρου 1α , Άγιος Στέφανος Αττικής

Το άρθρο Ιογενής επιπεφυκίτιδα εμφανίστηκε πρώτα στο North Doctors.

Η αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς αποτελεί μία σοβαρή ιατρική κατάσταση κατά την οποία ο αμφιβληστροειδής χιτώνας αποκολλάται από την φυσιολογική του θέση. 

Πρόκειται για μία άκρως επείγουσα οφθαλμική κατάσταση η οποία χρήζει άμεσης αντιμετώπισης, καθώς μπορεί να οδηγήσει σε εξασθένηση της όρασης ή ακόμα και στην τύφλωση του ασθενούς.

Ενδέχεται να προκύψει σε οποιαδήποτε ηλικία, συνήθως όμως κάνει την εμφάνιση της σε μεσήλικες, άτομα μεγαλύτερης ηλικίας, μύωπες ή ασθενείς με ανάλογο οικογενειακό ιστορικό.

Αμφιβληστροειδής χιτώνας

Ο αμφιβληστροειδής χιτώνας είναι μια λεπτή μεμβράνη νευρικού ιστού η οποία καλύπτει το πίσω μέρος του οφθαλμού. 

Ο κυριότερος ρόλος του είναι η υποδοχή εξωτερικών οπτικών ερεθισμάτων, η μετατροπή τους σε “ηλεκτρικό σήμα” το οποίο θα επεξεργαστεί ο εγκέφαλος, μετατρέποντας το πάλι σε εικόνα.

Στα ιδιαίτερα ανατομικά στοιχεία του αμφιβληστροειδή χιτώνα συγκαταλέγεται η ωχρά κηλίδα η οποία είναι υπεύθυνη κυρίως για τις λεπτομέρειες των αντικειμένων στην όραση, καθώς επίσης και για την αντίληψη των χρωμάτων.

Αίτια αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς

Όπως αναφέραμε και παραπάνω κύρια αιτία εμφάνισης της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς είναι η ηλικία (μετά τα 40 και κυρίως μετά τα 60), το οικογενειακό ιστορικό, καθώς και η υψηλή μυωπία. 

Επίσης ενδέχεται να προκύψει από κάποιον ξαφνικό τραυματισμό, από μια προηγούμενη εγχείρηση καταρράχτη, καθώς επίσης και από παθήσεις όπως η ραγοειδίτιδα, η αμφιβληστροειδοπάθεια κ.ά.

Είδη αποκόλλησης

Τα βασικά είδη αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς είναι τα εξής:

Ρηγματογενής:Αποτελεί την πλέον συχνή μορφή, κατά την οποία παρουσιάζεται αποκόλληση του υαλοειδούς τζελ των ματιών από τον αμφιβληστροειδή. Προκαλείται λόγω ηλικίας, τραυματισμού ή κάποιας χειρουργικής επέμβασης στα μάτια. 

Ελκτική: Εμφανίζεται κυρίως σε ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη. Με τον χρόνο, εφόσον  ο διαβήτης δεν είναι ελεγχόμενος, προκαλεί καταστροφή των αιμοφόρων αγγείων, πράγμα το οποίο ενδέχεται να οδηγήσει τον ουλώδη ιστό να τραβήξει τον αμφιβληστροειδή μακριά από το πίσω μέρος του ματιού.

Εξιδρωτική: Εμφανίζεται όταν παρουσιάζεται συσσώρευση υγρού πίσω από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Εφόσον δεν υπάρχει κάποια διέξοδος για το υγρό που συγκεντρώνεται, είναι πιθανό αυτό να σπρώξει τον χιτώνα μακριά από το σημείο που είναι τοποθετημένος. Συνήθως προκαλείται από την  παρουσία φλεγμονής στο μάτι, από εκφύλιση της ωχράς κηλίδας ή από νεοπλασία.

Συμπτώματα – Aποκόλληση αμφιβληστροειδούς

Οι ασθενείς θα πρέπει να δώσουν ιδιαίτερη βάση σε διάφορα προειδοποιητικά συμπτώματα που κάνουν την εμφάνιση τους  κατά  την  αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.

Ένα συχνό σύμπτωμα είναι παρουσία μίας σκιάς μπροστά από το προσβαλλόμενο μάτι, η οποία ενδέχεται να κάνει την εμφάνιση της από οποιαδήποτε κατεύθυνση (δεξιά προς αριστερά, πάνω προς κάτω, ή και αντίθετα).

Συχνά εμφανίζονται επίσης μαύρα στίγματα σαν “μυγάκια”, τα οποία  παρουσιάζουν διάφορες μορφές και χρωματισμούς, πολλές φορές προσομοιάζουν και με έναν ιστό αράχνης, ενώ άλλες φορές παρουσιάζονται στην όραση λάμψεις που έχουν την μορφή αστραπών.

Αξίζει να τονίσουμε πως τα συμπτώματα που αναφέρουμε παραπάνω δεν προκαλούν κάποιο αίσθημα πόνου, ενώ τα “μυγάκια” και οι λάμψεις, καθώς αποτελούν συνήθη συμπτώματα, μπορεί να μην προκύπτουν από την αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.

Αυτό όμως είναι και ο λόγος που με την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων, χρειάζεται να απευθυνθούμε στον οφθαλμίατρο μας, ο οποίος θα μας υποβάλλει σε σχολαστική οφθαλμολογική εξέταση, και με την χρήση σταγόνων οι οποίες προκαλούν διαστολή της κόρης των ματιών, θα είναι σε θέση να αποκλείσει κάποια πιθανότητα αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς ή της ύπαρξης ρωγμών.

Θεραπεία 

Εφόσον κατόπιν της εξέτασης από τον γιατρό, διαπιστωθεί ύπαρξη ρήγματος στον αμφιβληστροειδή, τότε ακολουθείται θεραπεία με την χρήση Laser.

Με το Laser ο οφθαλμίατρος είναι σε θέση να κλείσει γρήγορα το άνοιγμα αποτρέποντας την αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.

Στην περίπτωση όμως που έχει ήδη προκληθεί αποκόλληση, τότε απαιτείται χειρουργική επέμβαση για την άμεση αποκατάσταση της.

Το χειρουργείο πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία από εξειδικέυμένο χειρουργό οφθαλμίατρο, ενώ οι πιθανότητες διόρθωσης της αποκόλλησης του αμφιβληστροειδούς με την πρώτη επέμβαση είναι γύρω στο 90%.

Χρειάζεται να τονίσουμε, πως όσο πιο σοβαρή είναι αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς, τόσο πιο περιορισμένες είναι και οι δυνατότητες να επαναφέρουμε την όραση του ασθενή στην υγιή αρχική της κατάσταση. 

Ως εκ τούτου, είναι εξαιρετικά σημαντικό ο ασθενής να απευθυνθεί άμεσα στον οφθαλμίατρο του με την πρώτη παρουσία των συμπτωμάτων αποκόλλησης, ώστε αυτή να αντιμετωπιστεί έγκαιρα , πριν προκαλέσει σοβαρά και μη αναστρέψιμα προβλήματα στην όραση του.

Καραογλάνης Λουκάς
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
210 6422993 – 6974 195950
loukkar7@gmail.com
loukaskaraoglanis.gr
Ηρώων Πολυτεχνείου 13 & Σαρανταπόρου 1α , Άγιος Στέφανος Αττικής

Το άρθρο Αποκόλληση αμφιβληστροειδούς εμφανίστηκε πρώτα στο North Doctors.

Το καλοκαίρι αποτελεί ίσως την πιο αγαπημένη εποχή του χρόνου. Ο καλός καιρός, η άδεια από την εργασία και τα μπάνια στις παραλίες, μας βοηθούν να χαλαρώσουμε και να γεμίσουμε μπαταρίες για την απαιτητική περίοδο που ξεκινάει κάθε φθινόπωρο.

Εξαιτίας όμως του ήλιου, των υψηλών θερμοκρασιών, της χρήσης των κλιματιστικών και της επαφής μας με το νερό, χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί ώστε να αποφύγουμε απρόοπτα τα οποία μπορεί να προκληθούν το καλοκαίρι και αφορούν την υγεία και την όραση των ματιών μας.

Τραυματισμοί του κερατοειδούς

Τέτοιοι τραυματισμοί ενδέχεται να προκύψουν κατά τη διάρκεια του μπάνιου μας στην πισίνα ή και την θάλασσα. 

Προκαλούνται συνήθως από ξαφνική επαφή των ματιών μας με κάποιον παρακείμενο κολυμβητή, σωματίδια που επιπλέουν γύρω μας, την επαφή με την  άμμο, ή ακόμα και από εμάς τους ίδιους όταν κάνουμε μία απότομη κίνηση όσο  κολυμπάμε.

Μόλυνση των ματιών 

Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με την θάλασσα ή και την πισίνα που επιλέγουμε να κολυμπήσουμε, γνωρίζοντας πως αυτή είναι καθαρή. Σε διαφορετική περίπτωση διατρέχουμε τον κίνδυνο της μόλυνσης των ματιών μας. 

Συχνότερη περίπτωση μόλυνσης είναι αυτή της κερατίτιδας, της μόλυνσης του κερατοειδούς, η οποία συνήθως συναντάται σε χρήστες φακών επαφής, καθώς η χρήση τους πρέπει να αποφεύγεται κατά τη διάρκεια του μπάνιου. 

Τις περισσότερες φορές αφορά το ένα μάτι, το οποίο κοκκινίζει, δακρύζει συνεχώς και δεν αντέχει το έντονο φως (φωτοφοβία).

Επιπλέον, αξίζει να αναφέρουμε την μικροβιακή επιπεφυκίτιδα, στην οποία εμφανίζεται ερυθρότητα στο μάτι καθώς και κιτρινοπράσινες εκκρίσεις.

Έγκαυμα στον κερατοειδή

Η υπερβολική έκθεση στις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου, πέρα από το δέρμα απειλεί και τα μάτια μας. 

Το ηλιακό έγκαυμα στους κερατοειδείς χιτώνες του ματιού ονομάζεται φωτοκερατίτιδα, και προκαλεί έντονο κοκκίνισμα και μία αίσθηση πως στο εσωτερικό των ματιών μας υπάρχει κάποιο ξένο σώμα. Επιφέρει επίσης φωτοφοβία, έντονο πόνο και δάκρυα.

Ξηροφθαλμία

Η ξηροφθαλμία μπορεί να προκληθεί καθόλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά τους καλοκαιρινούς μήνες τα κρούσματα της είναι πιο συχνά. 

Η χρήση κλιματιστικών, ανεμιστήρων και η υψηλή θερμοκρασία που επικρατεί στους υπαίθριους χώρους κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, συντελούν στην ανάπτυξη της.  

Αναπτύσσεται επίσης από την συχνή και επαναλαμβανόμενη  επαφή των ματιών μας στο χλώριο και τα χημικά που χρησιμοποιούνται στις πισίνες, καθώς αυτά οδηγούν στην  απομάκρυνση της στοιβάδας των δακρύων που επιστρώνουν την επιφάνεια των ματιών μας. 

Εκδηλώνεται με κοκκίνισμα και ενόχληση στα μάτια, ενώ προκαλεί και θολή όραση.

Εποχιακές αλλεργίες

Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε τις εποχιακές αλλεργίες που παρουσιάζονται τους καλοκαιρινούς μήνες, με πιο συχνή αυτή της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας η οποία προκαλεί φαγούρα και ερυθρότητα. 

Επιπλέον ενδέχεται να προκληθεί ήπιος πόνος και δακρύρροια με μία λανθάνουσα αίσθηση ύπαρξης ξένου σώματος στο μάτι μας.

Συμβουλές προστασίας

Για την προστασία των ματιών μας το καλοκαίρι καλό θα ήταν υιοθετήσουμε τις παρακάτω συνήθειες:

• Καλής ποιότητας γυαλιά ηλίου τα οποία μπλοκάρουν τις ακτίνες UV οι οποίες ενδέχεται να βλάψουν τα μάτια μας
• Χρήση ενυδατικών σταγόνων των ματιών οι οποίες ενδείκνυνται ιδιαίτερα  το καλοκαίρι.
• Γυαλιά θαλασσής και μάσκα κατά τη διάρκεια του μπάνιου, τα οποία μας βοηθούν να αποφύγουμε τραυματισμούς αλλά και ερεθισμούς.

Σε κάθε περίπτωση, εφόσον προκύψει οτιδήποτε, καλό θα ήταν να απευθυνθούμε στον οφθαλμίατρο μας, ο οποίος θα μας κατευθύνει αλλά και θα μας συμβουλέψει αντίστοιχα.

Ας απολαύσουμε λοιπόν την ανεμελιά του ελληνικού καλοκαιριού,  φροντίζοντας  παράλληλα την προστασία αλλά και την υγεία των ματιών μας.

Καλά μπάνια σε όλες και σε όλους!

Καραογλάνης Λουκάς
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
210 6422993 – 6974 195950
loukkar7@gmail.com
loukaskaraoglanis.gr
Ηρώων Πολυτεχνείου 13 & Σαρανταπόρου 1α , Άγιος Στέφανος Αττικής

Το άρθρο Οι κίνδυνοι για τα μάτια μας το καλοκαίρι εμφανίστηκε πρώτα στο North Doctors.

Η άνοιξη θεωρείται για πολλούς η ομορφότερη εποχή του χρόνου. Αν όμως κατά τη διάρκεια των μηνών της άνοιξης τα μάτια μας δακρύζουν, κοκκινίζουν και μας προκαλούν το αίσθημα της φαγούρας, τότε είναι πολύ πιθανό να πάσχουμε από κάποια αλλεργία. Σύμφωνα δε με μελέτες, περίπου 3 στους 10 ενήλικες και 4 στα 10 παιδιά πάσχουν από εαρινές αλλεργίες. 

Ως αλλεργία ορίζεται μία παθολογική κατάσταση, στην οποία προκαλείται αντίδραση του οργανισμού σε διάφορες περιβαλλοντικές αβλαβείς ουσίες, τα αλλεργιογόνα.

Η πλέον συχνή από τις αλλεργίες που επηρεάζουν τα μάτια μας την άνοιξη, είναι η αλλεργική επιπεφυκίτιδα, και ακολουθούν η εαρινή κερατοεπιπεφυκίτιδα, η ατοπική κερατοεπιπεφυκίτιδα, καθώς και η γιγαντιαία θυλακιώδης επιπεφυκίτιδα.

Συνήθως, οι αλλεργίες αναπτύσσονται στον επιπεφυκότα, μία διάφανη μεμβράνη η οποία καλύπτει την έσω επιφάνεια των βλεφάρων και τον σκληρό χιτώνα (το άσπρο) του ματιού.

Καθώς λοιπόν βρισκόμαστε στην καρδιά της εαρινής περιόδου, σας παραθέτουμε τις πλέον συχνές αλλεργίες που αντιμετωπίζουν τα μάτια μας, καθώς και συμβουλές με τις οποίες μπορούμε να τις αντιμετωπίσουμε.

Αλλεργική επιπεφυκίτιδα

Όπως αναφέραμε και παραπάνω, πρόκειται για την πιο συχνή εποχική αλλεργία που αντιμετωπίζουν τα μάτια μας. Προκαλείται κυρίως από την γύρη που κυκλοφορεί στην ατμόσφαιρα, ιδιαίτερα στην αρχή της άνοιξης. 

Τα συμπτώματα της περιλαμβάνουν:

• Φαγούρα
• Ερυθρότητα
• Κάψιμο 
• Βλεννώδεις εκκρίσεις
• Ευαισθησία στο έντονο φως
• Μαύρους κύκλους
• Πρησμένα βλέφαρα
• Φτάρνισμα 
• Ρινική συμφόρηση 

Πολλές φορές, η ενόχληση από το αίσθημα της φαγούρας και το κάψιμο στα μάτια, ωθεί πολλά άτομα να τα τρίβουν με αποτέλεσμα να αυξάνουν τον κίνδυνο της μόλυνσης.

Εαρινή κερατοεπιπεφυκίτιδα

Πρόκειται για μία μορφή επιπεφυκίτιδας, η οποία κάνει την εμφάνιση της στην αρχή της άνοιξης, όταν παρουσιάζεται και η πρώτη γύρη στην ατμόσφαιρα, και η οποία μπορεί να διαρκέσει μέχρι και το φθινόπωρο. 

Στις περισσότερες των περιπτώσεων εκδηλώνεται σε παιδιά, κυρίως στα αγόρια. Πρωτοεμφανίζεται στην ηλικία των τριών με τεσσάρων ετών, ενώ συχνά παραμένει μέχρι την περίοδο της εφηβείας οπότε και υποχωρεί. 

Είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως η εαρινή κερατοεπιπεφυκίτιδα ενδέχεται να προκαλέσει επιπλοκές οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε μόνιμα προβλήματα της όρασης. 

Τα συμπτώματα της περιλαμβάνουν:

• Φαγούρα
• Βλεννώδεις εκκρίσεις 
• Θηλές
• Κολλημένα βλέφαρα

Ατοπική κερατοεπιπεφυκίτιδα

Αποτελεί μία σοβαρή μορφή αλλεργίας στα μάτια, η οποία δεν προσβάλει μόνο τον επιπεφυκότα αλλά και τον κερατοειδή του ματιού. 

Στις περισσότερες περιπτώσεις κάνει την εμφάνιση της με το τέλος της εφηβείας, ενώ μπορεί έχει διάρκεια μέχρι και την ηλικία των 50 ετών.

Συνήθως τα άτομα που προσβάλλονται αντιμετωπίζουν  παράλληλα και άσθμα, αλλεργική ρινίτιδα ή και δερματίτιδα.

Τα αρχικά συμπτώματα μοιάζουν πολύ με αυτά της αλλεργικής επιπεφυκίτιδας, αλλά όσο η νόσος εξελίσσεται, αυτά γίνονται ολοένα και πιο έντονα περιλαμβάνοντας τα εξής:

• Θολή όραση
• Φωτοευαισθησία
• Δερματίτιδα στα βλέφαρα
• Παχιές βλεννώδεις εκκρίσεις 

Γιγαντιαία θηλώδης επιπεφυκίτιδα

Η γιγαντιαία θηλώδης επιπεφυκίτιδα συναντάται συνήθως σε άτομα που κάνουν χρήση φακών επαφής. 

Ο πιο συχνός λόγος εμφάνισης, είναι όταν οι χρήστες φακών επαφής παραμελούν τον καθαρισμό, την απολύμανση τους, και δεν τους αφαιρούν καθημερινά, με αποτέλεσμα να μην αφήνουν τα μάτια τους να ξεκουραστούν. 

Είναι όπως πιθανόν να εμφανιστεί και σε άτομα τα οποία έχουν στην περιοχή των ματιών οφθαλμικές προσθέσεις ή και ράμματα από προηγούμενες επεμβάσεις.

Θεραπεία

Κατά την θεραπεία των παραπάνω καταστάσεων, κύριο στόχο αποτελεί η απομάκρυνση του αλλεργιογόνου από την επιφάνεια των ματιών. 

Εφόσον γνωρίζουμε το αλλεργιογόνο που προκαλεί την αλλεργία, τότε θα πρέπει να αποφεύγουμε την έκθεση μας σε αυτό. 

Στις περιπτώσεις που αυτό μας είναι άγνωστο, συνίσταται η χρήση τεχνητών λιπαντικών και το συχνό πλύσιμο του προσώπου με νερό, ενέργειες που μειώνουν την έκθεση μας στο αλλεργιογόνο.

Καθώς το τρίψιμο στα μάτια χειροτερεύει πάντα την κατάσταση, θεωρούνται χρήσιμες οι κρύες κομπρέσες οι οποίες μειώνουν την αίσθηση του κνησμού.

Τοπικά σκευάσματα που βοηθούν στην αντιμετώπιση των εαρινών αλλεργιών στα μάτια είναι τα αντιισταμινικά, στεροειδή, καθώς και  οι σταθεροποιητές μαστοκυττάρων. 

Εφόσον συνυπάρχει ρινίτιδα χορηγούνται και ρινικά αποσυμφορητικά, ενώ σε πιο σοβαρές περιπτώσεις είναι πιθανόν να χρειαστεί χορήγηση θεραπείας από το στόμα.

Είναι σημαντικό όμως να γνωρίζουμε, πως μόνο ο οφθαλμίατρος μας είναι σε θέση να διαγνώσει την μορφή της νόσου, τη βαρύτητα της, και εξατομικευμένα πλέον να καθορίσει την αγωγή που χρειάζεται να ακολουθήσουμε.

Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με την Ξηροφθαλμία και την αντιμετώπιση της.

Καραογλάνης Λουκάς
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
210 6422993 – 6974 195950
loukkar7@gmail.com
loukaskaraoglanis.gr
Ηρώων Πολυτεχνείου 13 & Σαρανταπόρου 1α , Άγιος Στέφανος Αττικής

Το άρθρο Άνοιξη και αλλεργίες στα μάτια εμφανίστηκε πρώτα στο North Doctors.

Οι αρνητικές επιπτώσεις της πανδημίας για την υγεία των ματιών  έρχονται τώρα στο φως, καθώς όπως επισημάνθηκε στο Συνέδριο EURETINA 2021, φαίνεται πως μια νέα πανδημία γεννάται μέσα στην τρέχουσα πανδημία του COVID.

“Είναι γνωστό εδώ και καιρό πως η κοντινή εργασία και η παρατεταμένη παραμονή μας μπροστά σε μία οθόνη, συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην εξέλιξη της μυωπίας. Αντιθέτως, ο χρόνος που ξοδεύουμε μακριά από τις ηλεκτρονικές οθόνες αποδεικνύεται ιδιαίτερα ευεργετικός για τα μάτια μας”.

Με αυτά τα λόγια άνοιξε την συνεδρία της “Μυωπία και Καραντίνα” η Caroline Klaver MD, PhD, η οποία παρουσίασε ευρήματα μελέτης σχετικά με την αντιμετώπιση της μυωπίας στα παιδιά. 

Σύμφωνα με τα λεγόμενα της, τα παιδιά (άλλα οι ενήλικες) θα πρέπει να ακολουθούν τον κανόνα 20-20-2, πράγμα το οποίο σημαίνει πως μετά από 20 λεπτά παραμονής σε μία οθόνη, θα πρέπει για τουλάχιστον 20 δευτερόλεπτα να απομακρύνουν το βλέμμα τους από αυτές εστιάζοντας σε ένα αντικείμενο το οποίο βρίσκεται σε κάποια απόσταση. 

Επιπλέον, ιδιαίτερα τα παιδιά θα πρέπει να ξοδεύουν τουλάχιστον 2 ώρες την ημέρα σε εξωτερικές δραστηριότητες, οι οποίες δεν περιλαμβάνουν την ενασχόληση τους με ηλεκτρονικές οθόνες.

Ο κατ΄ οίκον όμως περιορισμός κατά τη διάρκεια της καραντίνας, αλλά και η διαδικτυακή εκπαίδευση των παιδιών ή εργασίας των ενηλίκων, έχουν κάνει την τήρηση αυτών των συμβουλευτικών κανόνων ιδιαίτερα δύσκολη, σε βαθμό που να είμαστε πλέον σε θέση να μιλάμε για μία “πανδημική μυωπία”.

Το πρόβλημα αφορά φυσικά και τους έφηβους, παρότι όσο μικρότερο ηλικιακά είναι το παιδί, τόσο μεγαλύτερος  είναι ο κίνδυνος εξέλιξης της μυωπίας του.

Στα αποτελέσματα πρόσφατης μελέτης στην Κίνα στην οποία συμμετείχαν 100.000 παιδιά σχολικής ηλικίας, φαίνεται πως τον μεγαλύτερο κίνδυνο διατρέχουν τα παιδιά που βρίσκονται στις ηλικίες μεταξύ 6-8 ετών. 

Ο επιπολασμός της μυωπίας υπερτριπλασιάστηκε μέσα σε 1 χρόνο, από το 2019 εώς το 2020, πράγμα το οποίο φυσικά σχετίζεται με την τεράστια αύξηση παραμονής μπροστά από μία οθόνη κατά την διάρκεια της πανδημίας του COVID-19, και την παράλληλη μείωση του χρόνου που ξοδεύεται σε εξωτερικούς χώρους.

Ενδεικτικά είναι επίσης τα αποτελέσματα διαφορετικής μελέτης, στα οποία σημειώνεται η τρομακτική αύξηση του ποσοστού των παιδιών που χρησιμοποίησαν ψηφιακές συσκευές κατά την διάρκεια μίας ημέρας, από περίπου 20% σε σχεδόν 80%. 

Όπως αναφέρει η Caroline Klaver MD, PhD, «Ένα σημαντικό ποσοστό των παιδιών βρέθηκε να περνούν επτά ώρες την ημέρα στο Διαδίκτυο».

Τι σημαίνει όμως ακριβώς «χρόνος επί της οθόνης»; 

Υπάρχει άραγε διαφορά στις επιπτώσεις που προκαλούνται στα μάτια μας, από τους διαφορετικούς τύπους οθονών; 

Η απάντηση είναι θετική καθώς ο κύριος παράγοντας κινδύνου φαίνεται να είναι η απόσταση μεταξύ των ματιών και του αντικειμένου στο οποίο εστιάζετε.

Οι επιτραπέζιοι υπολογιστές φαίνεται να προκαλούν μια πιο ήπια αύξηση της μυωπίας από τα smartphone, τα οποία κρατούνται σε πιο κοντινή απόσταση από τα μάτια μας. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε πω  τα βιβλία φαίνεται να είναι χειρότερα από τους επιτραπέζιους υπολογιστές. 

Αυτό λοιπόν που διαφαίνεται να έχει μεγαλύτερη σημασία, είναι η απόσταση από το αντικείμενο στο οποίο εστιάζουμε σε συνάρτηση με την διάρκεια της χρήσης που κάνουμε. 

Όσο μακρύτερα βρίσκεται το αντικείμενο, τόσο το καλύτερο, και όσα περισσότερα διαλείμματα κάνουμε, τόσο πιο ευεργετικά λειτουργούμε για τα μάτια μας.

Τι πρέπει να κάνουν τα παιδιά;

Πρακτικά, εξακολουθούν να ισχύουν οι οδηγίες του ΠΟΥ για τον χρόνο παραμονής σε μία οθόνη: 

• Δεν επιτρέπουμε τον χρήση οθόνης για παιδιά κάτω των 2 ετών. 
• Παιδιά 2-5 ετών θα πρέπει να περνούν λιγότερο από μία ώρα την ημέρα μπροστά από μια συσκευή.
• Τα παιδιά από 6-10 ετών θα πρέπει να εκτίθενται κάτω από δύο ώρες την ημέρα
• Τα παιδιά ηλικίας 11 έως 15 ετών χρειάζεται να ξοδεύουν λιγότερο από τρεις ώρες την ημέρα μπροστά από μία οθόνη, κάνοντας διαλείμματα κάθε 20 λεπτά.

«Η καραντίνα είναι επικίνδυνη για τη μυωπία», κατέληξε η Dr. Klaver, προτρέποντας τους οφθαλμίατρους να μεταδώσουν αυτούς τους κινδύνους στους ασθενείς, ώστε να συμβάλουν και οι ίδιοι στην αντιμετώπιση αυτού του φαινομένου.

Πηγή: Περιοδικό Eurotimes, τεύχος 11/21

Καραογλάνης Λουκάς
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
210 6422993 – 6974 195950
loukkar7@gmail.com
loukaskaraoglanis.gr
Ηρώων Πολυτεχνείου 13 & Σαρανταπόρου 1α , Άγιος Στέφανος Αττικής

Το άρθρο Μυωπία και Καραντίνα εμφανίστηκε πρώτα στο North Doctors.

Τα μάτια των παιδιών μας είναι το παράθυρό τους στον κόσμο. Γι’ αυτό και είναι σημαντικό να διαγνωστούν νωρίς τυχόν προβλήματα στην όρασή τους, τα οποία ενδέχεται να επηρεάσουν την ανάπτυξή τους. 

Σοβαρά οφθαλμολογικά προβλήματα ενδέχεται να ξεκινήσουν και από τη βρεφική ηλικία, συνεπώς ο παιδίατρος και ο οικογενειακός γιατρός, πρέπει να είναι ευαισθητοποιημένοι και να ελέγχουν την όρασή του παιδιού ανά τακτά χρονικά διαστήματα.

Ωστόσο, η καλύτερη επιλογή είναι πάντα οι τακτικές επισκέψεις σε έναν οφθαλμίατρο, που είναι εξειδικευμένος στη διάγνωση, την θεραπεία και τη διαχείριση όλων των οφθαλμολογικών προβλημάτων των παιδιών, αλλά και στην ανίχνευση οφθαλμολογικών προβλημάτων που το παιδί ή το νήπιο δεν μπορεί ακόμη να περιγράψει.

Η λειτουργία της όρασης

Η λειτουργία της όρασης αναπτύσσεται και εξελίσσεται στο παιδί από την ημέρα της γέννησης του μέχρι το όγδοο έτος της ζωής του. Συνεπώς, ένα σχετικά απλό οφθαλμολογικό πρόβλημα για έναν ενήλικα, όπως για παράδειγμα ο αστιγματισμός, θα μπορούσε να έχει σημαντική, ίσως και μόνιμη επίδραση στην όραση του παιδιού. 

Αυτός είναι και ο κυριότερος λόγος που ο προληπτικός οφθαλμολογικός έλεγχος του παιδιού αποκτά τεράστια σημασία, καθώς είναι σε θέση να αναγνωρίσει διάφορες παθολογικές καταστάσεις οι οποίες ενδέχεται να επηρεάσουν δια βίου την όραση του παιδιού, ή σε σπάνιες περιπτώσεις να αποτελέσουν ακόμα και απειλή για την ίδια του τη ζωή (κακοήθεις όγκοι).

Λόγοι που επιβάλλεται ο παιδιατρικός οφθαλμολογικός έλεγχος:

• Συχνά, τα προβλήματα της όρασης στο παιδί δεν γίνονται αντιληπτά από τον γονιό.
• Κάποια παιδιά αδυνατούν να περιγράψουν ή να αναφέρουν κάποιο πρόβλημα στην όραση τους, αν αυτό δεν προκύψει αιφνίδια.
• Πολλές φορές τα προβλήματα στην όραση δεν συνοδεύονται από κάποια συμπτώματα ή και πόνο.
• Με την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία αντιμετωπίζουμε άμεσα ενδεχόμενα οφθαλμολογικά προβλήματα του παιδιού και του διασφαλίζουμε μία καλή όραση ως ενήλικα. 

Προειδοποιητικά σημάδια

Όπως αναφέραμε η πρώιμη διάγνωση προβλημάτων στα μάτια του παιδιού μπορεί να λειτουργήσει προστατευτικά για την όρασή του. 

Κάποια σημάδια που οι γονείς δεν θα πρέπει να αγνοούν είναι:

• Μάτια που δακρύζουν
• Τρίψιμο των ματιών
• Έντονο βλεφάρισμα
• Ευαισθησία στο φως
• Εμφάνιση κίτρινης λευκής κηλίδας επάνω στην ίριδα
• Κοκκινίλα που δεν υποχωρεί
• Πύον
• Στραβισμός
• Βλέφαρα που πέφτουν.

Το παράπονο του παιδιού ότι δεν βλέπει καλά και ο πόνος στο μάτι θα πρέπει να σας κάνουν να προγραμματίσετε μία επίσκεψη σε έναν οφθαλμίατρο.

Απαραίτητη είναι επίσης η επίσκεψη στον οφθαλμίατρο σε περιπτώσεις τραυματισμού στα μάτια ή στην περιοχή γύρω από αυτά. 

Ηλικίες κατά τις οποίες συστήνεται ο Οφθαλμολογικός έλεγχος

• Με την γέννηση του παιδιού
• Μεταξύ 6 και 12 μηνών
• Σε ηλικία 3- 3 1/2 ετών
• Στην ηλικία των 5 ετών
• Μία φορά τον χρόνο από την έναρξη της σχολικής ηλικίας

Συνήθη οφθαλμολογικά προβλήματα στα παιδιά

Συγγενής ατρησία δακρυικού πόρου 

Αποτελεί ένα πολύ συχνό πρόβλημα που κάνει την εμφάνιση του στη βρεφική ηλικία, καθώς η μεμβράνη του δακρυϊκού αδένα, από την οποία παροχετεύονται υγρά στη μύτη δεν ανοίγει μετά τη γέννηση. 

Η αντιμετώπισή της περιλαμβάνει μασάζ του πόρου, ώστε αυτός να ανοίξει, ή ακόμα και χειρουργική επέμβαση, εφόσον αυτή κρίνεται απαραίτητη.

Παιδιατρικός καταρράκτης

Έχουμε την τάση να θεωρούμε ότι ο καταρράκτης αποτελεί πάθηση της τρίτης ηλικίας. Κάποια παιδιά όμως γεννιούνται με καταρράκτη ως αποτέλεσμα άλλων παθήσεων (μεταβολικών ή γενετικών). 

Ο καταρράκτης προκαλεί θολή όραση ή αμβλυωπία και πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα.

Πιθανά συμπτώματα του παιδιατρικού καταρράκτη είναι η εκδήλωση στραβισμού, νυσταγμού (παράδοξες επαναλαμβανόμενες κινήσεις του οφθαλμού), ή και η εμφάνιση λευκοκορίας (όταν απουσιάζει η ερυθρή αντανάκλαση, για παράδειγμα στις φωτογραφίες).

Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση του, καθώς και οι σύγχρονες χειρουργικές τεχνικές και η ορθή οπτική αποκατάσταση, επιτυγχάνουν σήμερα εξαιρετικά οπτικά αποτελέσματα.

Αμβλυωπία ή τεμπέλικο μάτι

Πρόκειται για μία κατάσταση στην οποία το ένα μάτι δεν λειτουργεί σωστά, επειδή ο εγκέφαλος και το μάτι δεν εργάζονται αποτελεσματικά μαζί. 

Ο οφθαλμός μοιάζει φυσιολογικός, ωστόσο ο εγκέφαλος ευνοεί το ένα μάτι από τα δύο. Αν παραμείνει χωρίς θεραπεία, το τεμπέλικο μάτι ενδέχεται να χάσει μέρος της οπτικής του ικανότητας σε μόνιμη βάση.

Η αμβλυωπία απαντάται στο 2% των παιδιών ηλικίας από 6 έως 72 μηνών, ενώ αποτελεί την πιο κοινή αιτία απώλειας όρασης στα παιδιά.

Η θεραπεία της αμβλυωπίας περιλαμβάνει τη χρήση ειδικών σταγόνων ή το κλείσιμο του “καλού” ματιού, ώστε να αναγκάσουμε το τεμπέλικο μάτι να ενεργοποιηθεί και να λειτουργήσει.

Στραβισμός

Ο παιδικός στραβισμός, συγγενής ή επίκτητος, είναι ένα οφθαλμολογικό πρόβλημα το οποίο χρειάζεται να διαγιγνώσκεται και να αντιμετωπίζεται έγκαιρα, ώστε να αποφεύγονται ανεπιθύμητες εξελίξεις στην πορεία της ζωής του παιδιού.

Πρόκειται για την κατάσταση κατά την οποία τα μάτια του παιδιού δεν βρίσκονται στην ευθεία, το ένα μάτι βλέπει ίσια ενώ το άλλο στρέφεται προς μία διαφορετική κατεύθυνση. Ο εγκέφαλος του παιδιού απορρίπτει την εικόνα η οποία προέρχεται από τον οφθαλμό που στραβίζει, με αποτέλεσμα το συγκεκριμένο μάτι να καταλήγει αμβλυωπικό (τεμπέλικο).

Το παιδί που πάσχει από στραβισμό μπορεί να βοηθηθεί με ειδικά γυαλιά ή και με χειρουργική επέμβαση, για την ανάλογη προσαρμογή των οφθαλμικών μυών.

Διαθλαστικές Ανωμαλίες στο παιδί

Δεν είναι τυχαίο πως τα παιδιά που χρειάζονται γυαλιά έχουν στο οικογενειακό τους περιβάλλον τουλάχιστον ένα γονέα που φοράει ήδη. Καταλήγουμε συνεπώς στο συμπέρασμα πως η κληρονομική προδιάθεση παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόκληση διαθλαστικών ανωμαλιών στο παιδί, καθώς αυτές έχουν να κυρίως να κάνουν με την κατασκευή του ίδιου του ματιού.

Οι διαθλαστικές ανωμαλίες που αφορούν τα παιδιά περιλαμβάνουν την υπερμετρωπία, την μυωπία και τον αστιγματισμό.

Υπερμετρωπία

Πρόκειται για διαθλαστική ανωμαλία κατά την οποία το παιδί δεν είναι σε θέση να δει καθαρά αντικείμενα που βρίσκονται στο κοντινό του πεδίο. Πολλές φορές η υπερμετρωπία αναφέρεται σαν το αντίθετο της μυωπίας χωρίς όμως αυτό να έχει απόλυτη εφαρμογή στα παιδιά καθώς η όραση τους ενδέχεται να μην λειτουργεί σωστά και στις πιο μακρινές αποστάσεις.

Αυτό που συμβαίνει στην υπερμετρωπία είναι πως το μακρινό αντικείμενο δεν εστιάζεται πάνω στον αμφιβληστροειδή, αλλά στην οπίσθια πλευρά αυτού. Οι λόγοι για τους οποίους αυτό μπορεί να συμβαίνει είναι πως είτε η ισχύς των διαθλαστικών μέσων δεν είναι επαρκής, ή διότι είναι πιο μικρή από το κανονικό η προσθιοπίσθια διάμετρος του βολβού στο μάτι.

Μυωπία

Αποτελεί την πλέον συχνή διαθλαστική ανωμαλία κατά την οποία το παιδί δεν είναι σε θέση να δει καθαρά αντικείμενα τα οποία βρίσκονται στο κοντινό του πεδίο. Σε αντίθεση με την υπερμετρωπία, στην μυωπία το μακρινό αντικείμενο δεν εστιάζεται πάνω στον αμφιβληστροειδή, αλλά μπροστά από αυτόν. 

Οι λόγοι που προκαλείται αυτή η διαθλαστική ανωμαλία, ενδέχεται να είναι είτε διότι τα διαθλαστικά μέσα του ματιού έχουν πιο μεγάλη ισχύ από αυτήν που απαιτείται (διαθλαστική μυωπία), ή διότι η προσθιοπίσθια διάμετρος του βολβού στο μάτι του παιδιού είναι πιο μεγάλη (αξονική μυωπία). 

Αξίζει να αναφέρουμε πως σε ορισμένες περιπτώσεις οι δύο παραπάνω λόγοι συνδυάζονται, δίνοντας ένα αθροιστικό αποτέλεσμα. Καθώς τα αίτια που προκαλούν την μυωπία στα παιδιά έχουν να κάνουν με την κατασκευή του ματιού, είμαστε σε θέση να θεωρήσουμε πως αυτό, έως έναν βαθμό ενδέχεται να κληρονομείται.

Αστιγματισμός

Ο αστιγματισμός αποτελεί ένα κοινό πρόβλημα της όρασης στα παιδιά, καθώς αφορά το 15-28% των παιδιών της ηλικίας από 5 έως και 17 ετών. Πρόκειται για ένα διαθλαστικό σφάλμα το οποίο εμποδίζει το μάτι να εστιάσει σωστά το φως στον αμφιβληστροειδή χιτώνα. Αποτέλεσμα αυτού είναι η πρόκληση θολής όρασης και η δυσκολία του παιδιού να εστιάσει σε ένα αντικείμενο.

Τύποι Αστιγματισμού:

• Μυωπικός αστιγματισμός
• Υπερμετρωπικός αστιγματισμός
• Σύνθετος αστιγματισμός

Κατά την οφθαλμολογική εξέταση ο γιατρός χρησιμοποιεί διαφορετικούς φακούς για την αξιολόγηση της όρασης του παιδιού. Με την διάγνωση του είναι πιθανόν να δώσει μία συνταγή για γυαλιά ή φακούς επαφής, κάτι όμως το οποίο αποφασίζεται κατά περίπτωση.

Ραγοειδίτιδα

Πρόκειται για μία νόσο κατά την οποία παρουσιάζεται φλεγμονή στον ραγοειδή χιτώνα, ο οποίο βρίσκεται στο πίσω μέρος του ματιού κάτω από τον αμφιβληστροειδή χιτώνα. . Η ραγοειδίτιδα αν δεν διαγνωσθεί έγκαιρα και δεν θεραπευθεί κατάλληλα, μπορεί να προκαλέσει πολλά οφθαλμολογικά προβλήματα (καταρράκτη, γλαύκωμα κ.α) ή ακόμα και απώλεια της όρασης. 

Διακρίνεται σε:

• Πρόσθια ραγοειδίτιδα, η οποία αφορά φλεγμονή στο πρόσθιο μέρος του ματιού.
• Ενδιάμεση ραγοειδίτιδα, η οποία αποτελεί φλεγμονή στο ακτινωτό σώμα.
• Οπίσθια ραγοειδίτιδα, η οποία αφορά φλεγμονή στο πίσω μέρος του ματιού.

Συνήθως κάνει την εμφάνιση της μετά από κάποιο οφθαλμολογικό τραυματισμό, ή σχετίζεται με ένα αυτοάνοσο νόσημα όπως η ψωρίαση, ο συστηματικός ερυθηματώδης λύκος ή και η ρευματοειδής αρθρίτιδα. Επιπλέον την ραδοειδίτιδα μπορεί να προκαλέσουν λοιμώξεις από ιούς, μύκητες, παράσιτα ή και βακτήρια.

Σε αρχικό στάδιο η θεραπεία περιλαμβάνει οφθαλμολογικές σταγόνες για την αντιμετώπιση της φλεγμονής. Πιθανή είναι επίσης και η επιλογή της θεραπείας με ανοσοκατασταλτικά χάπια, ενώ εφόσον συνδέεται με λοίμωξη, αντιμετωπίζεται συγχρόνως και με αντιβιοτικά ή αντιϊκά φάρμακα.

Επιπλέον πιθανές καταστάσεις

Άλλες πιθανές καταστάσεις που μπορεί να διαγνώσει ο οφθαλμίατρος σε ένα παιδί είναι οι διαθλαστικές ανωμαλίες, το νεανικό γλαύκωμα, η βλεφαρίτιδα και οι λοιμώξεις των ματιών, όπως και η επιπεφυκίτιδα.

Συμβουλές πρόληψης

Φροντίστε από τη βρεφική ηλικία το παιδί να περιτριγυρίζεται από πολλά χρώματα, σχήματα και αντικείμενα τα οποία θα εκπαιδεύσουν και θα βοηθήσουν στην ομαλή ανάπτυξη της λειτουργίας της όρασης του.

Δώστε στο παιδί σας χρόνο να συγκεντρωθεί στα πράγματα που υπάρχουν γύρω του, καθώς και την ευκαιρία να προσεγγίζει τα αντικείμενα από όλες τις πλευρές.

Προσφέρετε στο παιδί μία ισορροπημένη διατροφή πλούσια σε συστατικά, όπως ο ψευδάργυρος, η λουτεΐνη, τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, οι βιταμίνες C, Α και Ε, που θεωρούνται ιδιαίτερα επωφελείς για την υγεία των ματιών.

Προστατέψτε τα μάτια των παιδιών σας, αγοράζοντας γυαλιά ηλίου καλής ποιότητας και περιορίστε την πολύωρη χρήση των ηλεκτρονικών οθονών από το παιδί.

Να θυμάστε πάντα πως η έγκαιρη διάγνωση και η θεραπεία είναι καίριας σημασίας για την πρόληψη και την αποκατάσταση των οφθαλμολογικών διαταραχών στο παιδί. 

Εφόσον λοιπόν παρατηρείτε κάτι διαφορετικό στην λειτουργία της όρασης του παιδιού, ακολουθήστε το ένστικτό σας και συμβουλευτείτε άμεσα τον οφθαλμίατρο σας.

Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με τις βλαβερές συνέπειες στα μάτια του παιδιού, από την προσκόλληση του σε ηλεκτρονικές οθόνες.

Καραογλάνης Λουκάς
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
210 6422993 – 6974 195950
loukkar7@gmail.com
loukaskaraoglanis.gr
Ηρώων Πολυτεχνείου 13 & Σαρανταπόρου 1α , Άγιος Στέφανος Αττικής

Το άρθρο Παιδί και Οφθαλμίατρος – Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε! εμφανίστηκε πρώτα στο North Doctors.

Η 14η Νοεμβρίου είναι η Παγκόσμια ημέρα διαβήτη. Μία σημαντική ημερομηνία καθώς είναι η μέρα που γεννήθηκε ο Frederick Banting, επιστήμονας που ανακάλυψε την συνθετική ινσουλίνη, σε συνεργασία με τον Charles Best το 1922.

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης αποτελεί μία από τις κύριες αιτίες τύφλωσης, καθώς τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα των ασθενών κάνουν ασθενέστερα τα τοιχώματα των μικρών αιμοφόρων αγγείων, κατά συνέπεια πιο ευάλωτα σε βλάβες, οι οποίες πολλές φορές ενδέχεται να είναι και μη αναστρέψιμες.

Οι ασθενείς που πάσχουν από Διαβήτη έχουν αυξημένες πιθανότητες να παρουσιάσουν οφθαλμολογικά προβλήματα όπως:

• Φλεγμονές και ερεθισμούς των βλεφάρων (κριθαράκι, βλεφαρίτιδα, χαλάζιο)
• Διπλωπία και παραλυτικό στραβισμό, συνήθως παροδικού χαρακτήρα.
• Παροδικές αλλαγές στη μυωπία, πρεσβυωπία, υπερμετρωπία, εξαιτίας της μεταβολής της πυκνότητας του φακού στον οφθαλμό από τις αυξομειώσεις του σακχάρου
• Πρώιμο καταρράκτη
• Απόφραξη των αρτηριών και των φλεβών του αμφιβληστροειδούς, πράγμα το οποίο μειώνει την όραση του ασθενούς, ενώ σε περιπτώσεις απειλή και την ολοκληρωτική απώλεια της.
• Διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια ,πάθηση η οποία κάνει την εμφάνιση της στους διαβητικούς ασθενείς μετά από δέκα με δεκαπέντε χρόνια παρουσίας της νόσου. Η Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια προσβάλλει τα αγγεία του φωτοευαίσθητου χιτώνα του οφθαλμού, του αμφιβληστροειδούς. Πρόκειται για μία προοδευτική νόσο που αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά και έγκαιρα μπορεί να προκαλέσει σοβαρές βλάβες στην όραση. Αφορά όλους τους διαβητικούς ανεξάρτητα από τον τύπο του διαβήτη, ενώ όσο μεγαλύτερο είναι το χρονικό διάστημα που ένας ασθενής πάσχει από Σακχαρώδη Διαβήτη, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια.
• Γλαύκωμα, εξαιτίας της αύξησης της πίεσης στον οφθαλμό η οποία προκαλεί βλάβη του οπτικού νεύρου. Σε άτομα δε που πάσχουν από διαβήτη ο κίνδυνος γλαυκώματος είναι διπλάσιος.

Απαραίτητος ο συχνός οφθαλμολογικός έλεγχος σε διαβητικούς ασθενείς.

• Σε ασθενείς με ήπια ή μέτρια διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια 
• Με σοβαρή μη παραγωγική αμφιβληστροειδοπάθεια.
• Με παραγωγική αμφιβληστροειδοπάθεια
• Σε έγκυες γυναίκες που πάσχουν από αμφιβληστροειδοπάθεια.

Ο πλήρης οφθαλμολογικός έλεγχος περιλαμβάνει:

• Μέτρηση της οπτικής οξύτητας στον οφθαλμό
• Εξέταση των εξωτερικών δομών του ματιού στη σχισμοειδή λυχνία
• Έλεγχο του βυθού (εσωτερικού) του ματιού, το οποίο πραγματοποιείται  με τη χρήση σταγόνων.
• Τονομέτρηση, για την εξέταση της ενδοφθάλμιας πίεσης και τυχόν ύπαρξη γλαυκώματος.

Ως εκ τούτου, οι ασθενείς που πάσχουν από διαβήτη χρειάζεται να ελέγχονται τακτικά από τον οφθαλμίατρο τους, ώστε να εντοπίζονται έγκαιρα και να θεραπεύονται άμεσα τυχόν αλλαγές στα μάτια τους.

Η Παγκόσμια ημέρα για το διαβήτη χρησιμεύει ως μια σημαντική υπενθύμιση πως η καλύτερη πρόληψη είναι πάντα και μόνο η έγκαιρη διάγνωση.

Tip: Ενημερωθείτε λεπτομερώς σχετικά με την Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια.

Καραογλάνης Λουκάς
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
210 6422993 – 6974 195950
loukkar7@gmail.com
loukaskaraoglanis.gr
Ηρώων Πολυτεχνείου 13 & Σαρανταπόρου 1α , Άγιος Στέφανος Αττικής

Το άρθρο Διαβήτης & Οφθαλμός εμφανίστηκε πρώτα στο North Doctors.

Η κρίθη (ή αλλιώς το “κριθαράκι”) και το χαλάζιο, είναι δύο συνήθεις φλεγμονές των αδένων στα βλέφαρα, οι οποίες μπορούν να δημιουργηθούν σε οποιαδήποτε ηλικία. 

Η σωστή θεραπεία και η άμεση επίσκεψη των ασθενών στον οφθαλμίατρο, θα βοηθήσουν ώστε να αποφύγουν την ταλαιπωρία του πόνου. Αλλά και την επώδυνη διαδικασία μίας ενδεχόμενης χειρουργικής επέμβασης.

Κρίθη

Η κρίθη είναι μία μικρή, τοπική διόγκωση στο βλέφαρο ή την βάση των βλεφάρων. Κάνει την εμφάνιση της σας ένα πυώδες απόστημα (μικρό σπυράκι) το οποίο προκαλεί στους ασθενείς έντονο πόνο. 

Δημιουργείται κατά κύριο λόγο από βακτήρια (συνήθως αυτό του σταφυλόκοκκου). Ενδέχεται να είναι είτε εξωτερική είτε εσωτερική. 

Η εσωτερική κρίθη είναι ένα απόστημα σχετικά μικρό. Προέρχεται από οξεία σταφυλοκοκκική λοίμωξη των μεϊβομιανών αδένων που βρίσκονται στο όριο πίσω από τις βλεφαρίδες. Η εξωτερική κρίθη δε αποτελεί οξεία πυώδη φλεγμονή (σταφυλοκοκκικό απόστημα) των αδένων των βλεφαρίδων.

Κατά κύριο λόγο παρουσιάζονται με πρήξιμο και πόνο στο βλέφαρο για ένα με δύο ημέρες, τα οποία συνήθως υποχωρούν μέσα σε ένα διάστημα δέκα ημερών, συνήθως χωρίς να προκαλούν προβλήματα στην όραση των ασθενών. 

Στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν χρειάζεται η ακολούθησε οποιασδήποτε μορφής θεραπείας, ενώ σπάνια χορηγούνται αντιβιοτικά.

Καθώς η κρίθη είναι μεταδοτική θα πρέπει να αποφεύγουμε να μοιραζόμαστε με τους γύρω μας πετσέτες, μαξιλαροθήκες, σεντόνια, καλλυντικά ή και άλλα αντικείμενα με τα οποία έρχεται το μάτι μας σε επαφή μαζί τους.

Λιγότερο συχνά, η κρίθη ενδέχεται να κάνει την εμφάνιση της εξαιτίας δερματικών παθήσεων όπως αυτή της ροδόχρου ακμής ή της ατοπικής δερματίτιδας. Σε αυτές όμως τις περιπτώσεις των ασθενών κρίνεται συχνά χρήσιμο η χορήγηση αντιβιοτικών φαρμάκων.

Χαλάζιο

Πολλοί ασθενείς συγχέουν συχνά το Χαλάζιο με την Κρίθη, καθώς και οι δύο κάνουν την εμφάνιση τους στο ανθρώπινο βλέφαρο με την μορφή ογκιδίων.

Το χαλάζιο δεν προκαλείται από μικρόβια. Αλλά συνήθως από την αντίδραση του οργανισμού σε εγκλωβισμένες λιπαρές εκκρίσεις.

Πρόκειται για χρόνια φλεγμονή η οποία δημιουργείται από την απόφραξη στα στόμια των αδένων και την λίμναση των σμηγματωδών εκκρίσεων. 

Αποτέλεσμα αυτού είναι η εμφάνιση μιας μορφής κύστης η οποία δημιουργείται συνήθως στο κάτω ή το άνω βλέφαρο.

Αξίζει να τονίσουμε πως ασθενείς οι οποίοι αντιμετωπίζουν σμηγματορροϊκή δερματίτιδα ή ροδόρχου ακμή είναι πιο επιρρεπείς στην εμφάνιση πολλαπλών ή υποτροπιαζόντων χαλάζιων.

Θεραπεία

Εφόσον το χαλάζιο είναι ακόμα μικρό και δεν έχει παρουσιάσει συμπτώματα, μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε χωρίς θεραπεία.

Αν όμως μεγαλώσει ενδέχεται να προκαλέσει παραμόρφωση στο σχήμα του ματιού και θολή όραση στους ασθενείς.

Η θεραπεία συνήθως περιλαμβάνει κολλύρια και τοπικές αλοιφές με αντιβιοτικό ή μικτή χρήση κορτιζόνης.

Η άμεση αντιμετώπιση του χαλαζιού κρίνεται σημαντική, καθώς αν η φλεγμονή γίνει χρόνια μπορεί να δημιουργήσει πλήρη κύστη η οποία δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με φαρμακευτική αγωγή αλλά με χειρουργική αφαίρεση.

Ο Οφθαλμίατρος μπορεί να σας συμβουλεύσει να κάνετε χρήση θερμών επιθεμάτων στην περιοχή του ματιού. Κρατώντας μία καθαρή πετσέτα με ζεστό νερό πάνω στα βλέφαρα για 5 έως 10 λεπτά, πράγμα το οποίο επαναλαμβάνετε 3 με 4 φορές την ημέρα.

Βοηθάει επίσης και ένα χαλαρό και περιοδικό μασάζ της περιοχής σε συνδυασμό με φαρμακευτική θεραπεία και θερμά επιθέματα.

Πρόληψη

Ο σχολαστικός καθαρισμός των βλεφάρων μπορεί να αποτρέψει την επανεμφάνιση του χαλάζιου σε άτομα τα οποία παραμένουν επιρρεπή σε αυτό. Καθώς μειώνει το ενδεχόμενο απόφραξης των αδένων.

Επιπλέον η υιοθέτηση κάποιων διατροφικών συνηθειών και η κατανάλωση ικανοποιητικής ποσότητας νερού – έξι ποτήρια ημερησίως τουλάχιστον- ενδέχεται να συνεισφέρουν στην πρόληψη επανεμφάνισης του χαλαζιού. Αλλά και στην γενικότερη βελτίωση της υγείας των ασθενών.

Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με την Ξηροφθαλμία

Καραογλάνης Λουκάς
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
210 6422993 – 6974 195950
loukkar7@gmail.com
loukaskaraoglanis.gr
Ηρώων Πολυτεχνείου 13 & Σαρανταπόρου 1α , Άγιος Στέφανος Αττικής

Το άρθρο Χαλάζιο & Κρίθη (Κριθαράκι) εμφανίστηκε πρώτα στο North Doctors.

Για να κατανοήσουμε τι συμβαίνει με την Οπίσθια Αποκόλληση του Υαλοειδούς (Posterior Vitreous Detachment ή PVD), χρειάζεται πρωτίστως να αποσαφηνίσουμε τον όρο «υαλοειδές».

Το υαλοειδές (vitreous) βρίσκεται μεταξύ του κρυσταλλοειδούς φακού και του αμφιβληστροειδή, βοηθάει στη διατήρηση του σχήματος του βολβού και ανήκει στα διαφανή μέσα του οφθαλμού. Κατά 98% αποτελείται από νερό και κατά 2% από πρωτεΐνες όπως το υαλουρονικό οξύ και το κολλαγόνο.

Με το πέρασμα των χρόνων η υφή του γίνεται πιο λεπτόρρευστη, ενώ συρρικνώνεται και αποκολλάται από τα φυσικά του στηρίγματα. Βίαιη αποκόλληση υαλοειδούς μπορεί επίσης να συμβεί έπειτα από τραυματισμούς, απότομες αλλαγές στην πίεση ή άρση βαρών.  Είναι πολύ πιθανόν δε, εφόσον η αποκόλληση του υαλοειδούς εμφανιστεί στον έναν οφθαλμό, να ακολουθήσει και στον δεύτερο.

Η Οπίσθια Αποκόλληση του Υαλοειδούς προσβάλλει συνήθως άτομα άνω των 65 ετών (σε ποσοστό 75%), καθώς και νεαρότερα άτομα με υψηλή μυωπία (άνω των 6 διοπτριών).

Συμπτώματα 

Κατά βάση εκδηλώνεται με διαταραχές στην όραση του ασθενούς. Το οπτικό πεδίο του οποίου, εμποδίζεται σε μεγάλο βαθμό από αιωρούμενες σκιές, κουκίδες, κλωστές (αραχνοειδείς σχηματισμοί) ή «μυγάκια» (μυιοψίες). Τα οποία κινούνται παράλληλα με την κίνηση του οφθαλμού.

Η πλειονότητα των ασθενών αντιλαμβάνεται «στιγμιαίες λάμψεις» ή «αστραπές», οι οποίες διαφέρουν σε ένταση και διάρκεια. 

Αυτό που συμβαίνει, είναι πως ο εγκέφαλος αντιλαμβάνεται τα ερεθίσματα του αμφιβληστροειδούς σαν φως. Λόγω της αποκόλλησης του υαλοειδούς. Σε πιο προχωρημένο στάδιο δε, οι ασθενείς διαμαρτύρονται πως η όραση τους θολώνεται από «σύννεφα».

Θεραπεία – Οπίσθια Αποκόλληση του Υαλοειδούς

Η εμφάνιση των συμπτωμάτων καθιστούν αναγκαία την άμεση επίσκεψη του ασθενούς στον οφθαλμίατρο για την πραγματοποίηση ενός πλήρους οφθαλμολογικού ελέγχου. Ο οποίος απαραίτητα θα περιλαμβάνει και βυθοσκόπηση. 

Κατά την βυθοσκόπηση με την ρίψη μυδριατικών σταγόνων, οι οποίες ανοίγουν τις κόρες των ματιών, ο Οφθαλμίατρος θα εξετάσει την περιφέρεια του αμφιβληστροειδούς. Συνήθως, η οπίσθια αποκόλληση του υαλοειδούς αποτελεί μια σχετικά ακίνδυνη κατάσταση του οφθαλμού. Καθώς δεν προκαλεί μόνιμη μείωση της όρασης του ασθενούς. 

Ωστόσο, όταν οι μυιοψίες εμφανιστούν ή αυξηθούν απότομα, και όταν συνοδεύονται από μεγάλο αριθμό φωταψιών ή μείωση της όρασης, είναι λογικό να προκληθεί ανησυχία. 

Κάποιες φορές, όχι συχνά, κατά την βυθοσκόπηση μπορεί να παρατηρηθεί αιμορραγία του υαλοειδούς, ρωγμή στην περιοχή του αμφιβληστροειδούς (retinal tear) και αρχόμενη αποκόλλησή του (retinal detachment). Τα οποία χρήζουν έγκαιρης αντιμετώπισης καθώς δυνητικά μπορεί να απειλήσουν την όραση. 

Αναφορικά με την αντιμετώπιση της νόσου, πρέπει να σημειωθεί πως δεν χρειάζεται κάποια φαρμακευτική αγωγή. Η πλειοψηφία των ασθενών συνηθίζει τα συμπτώματα, τα οποία είναι ενοχλητικά μόνο όταν στον περιβάλλοντα χώρο υπάρχει πολύ έντονος φωτισμός.

Σε περιστατικά ρωγμής, συνίσταται η έγκαιρη αντιμετώπιση της κατάστασης με την χρήση θερμικού laser, ώστε να περιχαρακωθεί η περιοχή και να αποφευχθεί η πλήρης αποκόλληση.

Υαλοειδεκτομή

Εφόσον, όμως, οι μυοψίες και οι φωταψίες παρεμποδίζουν καθημερινές δραστηριότητες του ασθενούς (όπως για παράδειγμα, την οδήγηση ή το διάβασμα). Καθώς και σε περιπτώσεις έντονης αιμορραγίας που δεν απορροφάται από μόνη της ή σε περίπτωση αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς , κρίνεται αναγκαία η χειρουργική επέμβαση (υαλοειδεκτομή). 

Σε κάθε περίπτωση, για ένα διάστημα, συνήθως 20-25 ημερών,   οι ασθενείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στην καθημερινότητά τους. Να αποφεύγουν τις χειρωνακτικές εργασίες, τα πολλά βάρη, τις απότομες κινήσεις και να ελέγχουν συχνά την όραση τους. Σε συνεργασία πάντα με τον οφθαλμίατρο τους.

Tip: Ενημερωθείτε σχετικά με την Ηλικιακή Εκφύλιση της Ωχράς Κηλίδας

Καραογλάνης Λουκάς
Χειρουργός Οφθαλμίατρος
210 6422993 – 6974 195950
loukkar7@gmail.com
loukaskaraoglanis.gr
Ηρώων Πολυτεχνείου 13 & Σαρανταπόρου 1α , Άγιος Στέφανος Αττικής

Το άρθρο Οπίσθια Αποκόλληση του Υαλοειδούς εμφανίστηκε πρώτα στο North Doctors.